ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΩΝ ΕΝΟΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ... Του πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου Αν δεν εμφανίζεται σωστά κάντε κλικ εδώ Στους «μεγάλους» ηγέτες και τα αγιογραφούντα παπαγαλάκια Αντιγράφω από τα «Επίσημα Πρακτικά» της Βουλής των Ελλήνων της 20 Μαρτίου 1992, Συνεδρίαση ΡΑ΄, σελ. 4973 – 4974 και 4982, τούτο τον διάλογο, ανάμεσα στον τότε Υπουργό Εθνικής Οικονομίας Σ. Μάνο, τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη και τον Α. Παπανδρέου, που αφορούσε το σκάνδαλο της πώλησης της μεγάλης τσιμεντοβιομηχανίας «ΑΓΕΤ - ΗΡΑΚΛΗΣ». Στ. Μάνος: «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι είναι ευχάριστο ότι από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ ήλθαν να μιλήσουν σε αυτή τη συζήτηση για την ΑΓΕΤ, οι δύο κυρίως υπεύθυνοι για τη διάλυση της ελληνικής οικονομίας» (σ.σ. όλες οι υπογραμμίσεις του γράφοντος). Συνέχιζε: «Ποτέ δεν πίστευα ότι ο Αρσένης ήταν Τσάρος της οικονομίας. Τσάρος ήταν τότε ο κ. Παπανδρέου. Ο κ. Αρσένης έπαιζε το ρόλο του Ρασπούτιν...». Από την Ισπανία ο κ. Παπανδρέου έκανε μια δήλωση, την οποία θα σας διαβάσω, όπως τη βρήκα στις εφημερίδες «ΕΘΝΟΣ» και «ΤΑ ΝΕΑ». Θα σας θυμίσω τον τίτλο: Πλιάτσικο στην πώληση της ΑΓΕΤ. Και το κείμενο, όπως αποδίδεται στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» είναι: «Πρόκειται για πλιάτσικο. Να το πούμε ευθέως.» Αναζήτησα στο λεξικό του Δημητράκου ποιά είναι η εξήγηση της λέξεως «πλιάτσικο».. και σύμφωνα με το λεξικό δίνονται οι ακόλουθες ερμηνείες. Πλιάτσικο είναι λεία, λάφυρο, λαφυραγωγία και «πλιατσικολογία» είναι η λαφυραγωγία, η διαρπαγή, η λεηλασία... και αναωρτήθηκα πως δημιουργήθηκαν αυτοί οι συνειρμοί; Που θυμήθηκε ο κ. Παπανδρέου του λέξη λεηλασία. Και το μόνο το οποίο θυμήθηκα ήταν εκείνος ο τρομακτικός τίτλος του περιοδικού «ΤΙΜΕ»: «Η λεηλασία της Ελλάδος». Αυτό θυμήθηκε, την ώρα που έδενε τη γραβάτα του στον καθρέφτη; (σ.σ. Εδώ τα υπονοούμενα είναι πολλά)... Συνεχίζει ο Μάνος: «Έχω εδώ, κύριοι συνάδελφοι, πάλι από την εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» το πως ξεκίνησε η υπόθεση της ΑΓΕΤ. Έκλεψαν 100 εκατομμύρια οι Τσάτσοι, δήλωση του τότε υπουργού Εθνικής Οικονομίας του κ. Αρσένη...» (σ.σ. Ακολουθεί μακρύς διάλογος και διαξιφισμοί για το ποιός έκανε το πλιάτσικο) και έρχομαι στους «μεγάλους» (σελ. 4982). Α.Παπανδρέου (Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ): «Επιλέξατε σ’ αυτήν τη συζήτηση να επιστρέψετε στις χυδαιολογίες του ΤΙΜΕ.. Αποτελεί ντροπή (σ.σ. ποιός ξέρει τι αποκαλύψεις θα έκανε το έγκυρο περιοδικό)..» Σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις κινήσατε τη διαδικασία της συκοφαντίας... Εμείς δεν συκοφαντούμε. Προσκομίζουμε στοιχεία και ζητούμε από τη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων να κάνει την κατάλληλη έρευνα.. Σε ό,τι αφορά τη λέξη «πλιάτσικο», διαβάσατε στο λεξικό τον όρο. Πράγματι αυτό εννοούσα κύριε Μάνο (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)... Απ’ εκεί πάμε στον άλλο «μεγάλο»: Κ. Μητσοτάκης (Πρόεδρος της κυβερνήσεως): «Ο κ. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τολμά να κάνει παρατήρηση στον κ. Μάνο, γιατί μετεχειρίσθη τον τίτλο ενός διεθνούς σημασίας περιοδικού. Κύριε Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ θα ανέμενα.. να διαψεύσετε τη δήλωσή σας από την Ισπανία. Διότι αν κάποιος έκανε πλιάτσικο σ’ αυτήν τη χώρα, είστε εσείς και το κόμμα σας» (χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας). Τελειώνω την παράθεση αυτού του ηθικοκτόνου διαλόγου με τούτη την αποστροφή του Κ. Μητσοτάκη προς Α. Παπανδρέου: «Προς το παρόν αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι εσείς δεν έχετε το ηθικό δικαίωμα να μιλάτε για πλιάτσικο». Να, λοιπόν, οι δύο «μεγάλοι ηγέτες», που αλληλοκατηγορούνται μέσα στο χαλκείον της διαφθοράς για το ποιός έκανε περισσότερο πλιάτσικο στην Ελλάδα, ενώ οι βουλευτές τους και οι σάπιοι ψηφοφόροι τους χειροκροτούσαν και εξακολουθούν να τους υμνούν! Όταν ένας λαός αρνείται να δει την αλήθεια για δεκαετίες είναι επόμενο να οδηγηθεί στον εθνικό και βιολογικό του αφανισμό. Αυτά, τα θλιβερά ελέγοντο στο «πλυντήριο της διαφθοράς», στις 20 Μαρτίου 1992, ενώ την αυγή της 20 Μαρτίου 1948, ο δημοσιογράφος Γιάννης Παπαγαρυφάλλου, με μια ομάδα άλλων κομμουνιστών οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα αρνούμενοι να κάνουν «Δήλωση» αποκήρυξης του ΚΚΕ! Το ιστορικά και πολιτικά οξύμωρο: Πρωθυπουργός την εποχή εκείνη των Έκτακτων Στρατοδικείων ο.. φιλελεύθερος Θ. Σοφούλης, ο οποίος δώδεκα χρόνια πριν, για να εκλεγεί βουλευτής, είχε υπογράψει το γνωστό σύμφωνο συνεργασίας με το ΚΚΕ: Έμεινε στην ιστορία ως: «Σύμφωνο Σκλαβαινα-Σοφούλη». Δύο κόσμοι. Δύο ηθικές. Απ’ εκεί το πλιάτσικο. Απ’ εδώ τα χαμένα ανρώπινα ιδανικά. Τα παπαγαλάκια αγιοποιούν το πρώτο! Η πολυεπίπεδη κατάπτωση σ’ όλο της το.. μεγαλείο! Γράφοντας αυτά τα.. αντιδημοφιλή, γνωρίζω ότι θα θωρηθώ ως κακός άνθρωπος! Όμως, αυτό είναι φυσιολογικό να υπάρχει και κανένας κακός Έλληνας, αφού η Ελλάδα είναι γεμάτη από.. καλούς και πονόψυχους! Γι’ αυτό και υπογράφω το κακό αυτό σχόλιο ως μη καλός Έλληνας, όπως εδώ και χρόνια υπέγραψα ως μη καλός χριστιανός, αφού η Ελλάδα είναι γεμάτη από.. καλούς χριστιανούς (βλ. «πολιτικά θέματα» της 24-12-1993). Εσχάτως, εδήλωσα και χουντικός αφού δεν υπήρξε ούτε ένας Έλληνας υποστηρικτής της δικτατορίας! Είναι προφανές ότι παρά τοις συγχρόνοις Έλλησι χάθηκε η ντροπή! (βλ. το αναρτηθέν σχόλιό μου της 20-4-2017). Όμως, χωρίς ντροπή πάμε για ψόφο! ΣΗΜ. Ακολουθεί και άλλο «κακό» σχόλιο. Αθήνα 6/6/2017 Πολιτικές Υποθήκες Πλάτων: «Κάθε διοίκησις, είτε ιδιωτική είναι είτε δημοσία κανένα άλλον σκοπόν δεν έχει παρά να φροντίζει δια το καλύτερον εκείνου που έχει υπό την δικαιοδοσίαν της». Ο ίδιος: «Η φύσις της αδικίας όπου παρουσιάζεται εις την πόλιν.. πρώτον μεν καθιστά ανίκανον εκέινον να αναλάβη καμμίαν επιχείρησιν ένεκα των διχονοιών και των ερίδων τας οποίας γεννά, έπειτα δε του αναπτύσσει την έχθραν και προς τον εαυτόν του, και προς κάθε τι όμοιον του και προς το δίκαιον». Ο ίδιος: «Το άκρον άωτον της αδικίας είναι να θεωρήται κανείς δίκαιος χωρίς να είναι» Ο ίδιος: «Πραγματικώς, φαίνεται πως μας σαγηνεύουν όσα μας εξαπατούν». Ο ίδιος: «Και όστις εξέλθη καθαρός από όλας τας δοκιμασίας, και κατά την παιδικήν και την νεανικήν και την ανδρικήν ηλικίαν, θα τον διορίζωμεν άρχοντα και φρουρόν της πόλεως» (Από «Πολιτεία»).