«Η ανώτερη εξουσία βρίσκεται αναγκαστικά στα χέρια ενός ή μερικών ή και πολλών. Όταν όλοι αυτοί κατευθύνουν όλες τους τις προσπάθειες προς το γενικό καλό, τούτο το κράτος διοικείται καλά, αλλά όταν ο ένας, οι λίγοι ή οι πολλοί αποβλέπουν μόνο προς το δικό τους συμφέρον, πρέπει να περιμένουμε μια εξέλιξη προς το χειρότερο.» Αριστοτέλης.
Πάντοτε επίκαιρος ο Αριστοτέλης. Μας μιλά για το γενικό καλό και το συμφέρον.
Νομίζω ότι χρειάζεται λίγη ανάλυση για να διαπιστωθεί, αν η σκέψη του είναι σοφή ή ορθή ή κρύβει κάποιες αλήθειες.
Αν πούμε, ότι η ανώτερη εξουσία βρίσκεται αναγκαστικά στα χέρια του ενός,( βασιλιά, δικτάτορα ή αυτοκράτορα), τότε το πολίτευμα αυτό το ονομάζουμε βασιλεία ή μοναρχία.
Αν πούμε, ότι την ανώτερη εξουσία την έχουν μερικοί, (δεν προσδιορίζεται ακριβής αριθμός-πόσοι), τότε μιλάμε για αριστοκρατικό ή ολιγαρχικό πολίτευμα.
Αν πούμε, ότι η ανώτερη εξουσία βρίσκεται αναγκαστικά στα χέρια των πολλών (και εδώ δεν προσδιορίζεται πάλι ακριβής αριθμός-πόσοι), τότε το πολίτευμα πως θα πρέπει να το ονομάσουμε;
Πολλοί θα συμφωνούσαν και θα το ονόμαζαν δημοκρατία ή δημαρχία.
Δεν ξέρω αν συμφωνείτε όλοι στο όνομα.
Εγώ διαφωνώ με τον Αριστοτέλη, γιατί δεν προσδιορίσει τι εννοεί όταν λέει πολλούς. Εννοεί όλο τον λαό της παλαιάς δημοκρατίας των Αθηνών με τους εκλεγμένους και τους κληρωτούς αντιπροσώπους ή τους έχοντες και κατέχοντες της εποχής της Μακεδονικής δημοκρατίας, που συμμετείχαν στην εκκλησία του δήμου όταν το εισόδημά τους ήταν μεγαλύτερο από δυο χιλιάδες;
Αν εννοεί με το πολλούς όλο το λαό και ότι την εξουσία την έχει στα χέρια του όλος ο λαός και αποφασίζει ο ίδιος, γιατί το γενικό συμφέρον όλου του λαού να μην ταυτίζεται με το γενικό καλό;
Μήπως εδώ με την εξίσωση των τριών κατά γενική ομολογία πολιτευμάτων προσπαθεί να πείσει, ότι όλα τα πολιτεύματα είναι θεμιτά και κανένα δεν διαφέρει από το άλλο, αφού, όταν αυτοί (οι κρατούντες), κατευθύνουν όλες τους τις προσπάθειες προς το γενικό καλό, τούτο το κράτος διοικείται καλά, (βάζοντας στο ίδιο καλάθι και την δημοκρατία), ενώ όταν αποβλέπουν προς το δικό τους συμφέρον, θα περιμένουμε μια εξέλιξη προς το χειρότερο;
Μήπως ο Αριστοτέλης έβλεπε την εποχή εκείνη ότι οι αποφάσεις του βασιλέα ή των ολίγων ή των ολίγων αντιπροσώπων του Δήμου, τις περισσότερες φορές αποσκοπούσαν σε ίδιο συμφέρον και όχι προς το συμφέρον όλων των πολιτών και ανέφερε και τους πολλούς, που δήθεν αντιπροσώπευαν τον λαό, ενώ στην πραγματικότητα ήθελε να καταγγείλει τις αποφάσεις του βασιλέα;
Και θα σταθώ εδώ.
Το ατομικό και το γενικό συμφέρον ελάχιστες φορές συμπίπτουν.
Τις αποφάσεις και τους νόμους ανάλογα με το πολίτευμα τις παίρνουν ένας, λίγοι ή πολλοί.
Άρα ένας λαός όταν συλλογικά αποφασίζει για το συμφέρον του, αυτός ο λαός ενεργεί για το γενικό καλό.
Αν στο πολίτευμα της δημοκρατίας δεχθούμε ότι ο λαός αποφασίζει συλλογικά ο ίδιος ή δια των αντιπροσώπων του και η απόφαση αφορά την εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος, τότε το γενικό καλό, θεωρώ, πως ταυτίζεται με το γενικό συμφέρον.
Μήπως όμως ο Αριστοτέλης γνώριζε, ότι το πολίτευμα των πολλών, από πολίτευμα δημοκρατίας είχε ξεπέσει σε πολίτευμα δημοκρατικής ολιγαρχίας Μακεδονικού τύπου και όντως φιλοβασιλικός δικαιολογούσε ή κατέκρινε όλες τις αποφάσεις των κρατούντων της εποχής του, για να μένει αρεστός και να μην κινδυνεύει και κατ΄αυτό το τρόπο να αδικούσε κατάφωρα και τη πραγματική δημοκρατία;
Μήπως μας κρύβεις κάποιες αλήθειες δάσκαλε;
Αύριο θα σε πάρω τηλέφωνο...
Δ.Τ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου