Dimitris Tsimpouris 30 Μαρτίου · ΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΗ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ Α’ ΚΑΙ Β’ ΒΑΘΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2018. Εκλογικός πυρετός σε όλη τη χώρα…. Δημοτικές – Περιφερειακές – Ευρωεκλογές… Τι κάνουμε τώρα; Οι εκλογικοί νόμοι ορίζουν με την απλή αναλογική τον τρόπο εκλογής των υποψηφίων. Πόσοι άραγε γνωρίζουμε, τι σημαίνει απλή αναλογική; Σημαίνει ότι όλοι οι υποψήφιοι συνδυασμοί από την πρώτη Κυριακή θα εκλέξουν σύμφωνα με το εκλογικό μέτρο τους υποψήφιους συμβούλους. Στην περίπτωση που ένας συνδυασμός λάβει επί του συνόλου των ψηφισάντων ποσοστό 50% συν 1 ψήφο θα έχει την απόλυτη πλειοψηφία και έτσι δεν θα διεξαχθούν επαναληπτικές την δεύτερη Κυριακή. Όπως όλοι γνωρίζουμε στους περισσότερους δήμους της χώρας θα διεξαχθούν επαναληπτικές εκλογές για την ανάδειξη δημάρχου μεταξύ των δυο πρώτων συνδυασμών που θα λάβουν τα μεγαλύτερα ποσοστά από όλους τους άλλους συνδυασμούς, αλλά ο νέος δήμαρχος που θα εκλέξουμε θα έχει ως συμβούλους, όσους εξελέγησαν την πρώτη Κυριακή. Αυτό λοιπόν σημαίνει πολλά και παιχνίδι με νέα δεδομένα. Αυτό σημαίνει αυτόματα ένα πράγμα. Υποχρεωτική συνεργασία με όλους τους άλλους. Για παράδειγμα, αν οι 7 συνδυασμοί εκλέξουν την πρώτη Κυριακή τους παρακάτω συμβούλους από τους 27, που προβλέπει ο νόμος: Πρώτος συνδυασμός : 7 συμβούλους Δεύτερος -//- : 6 συμβούλους Τρίτος -//- : 5 συμβούλους Τέταρτος -//- : 4 συμβούλους Πέμπτος -//- : 3 συμβούλους Έκτος -//- : 1 σύμβουλο Έβδομος -//- : 1 σύμβουλο. Αυτό επαναλαμβάνω σημαίνει υποχρεωτικές συνεργασίες με όλους τους υπόλοιπους συνδυασμούς για να πετύχουμε την απόλυτη πλειοψηφία των 14 από τους 27 συμβούλους. Στο σημείο αυτό πολλοί υποστηρίζουν, ότι η εφαρμογή της απλής αναλογικής θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην ταχεία λήψη αποφάσεων, που είχαν μέχρι σήμερα οι πλειοψηφίες, ενώ από την άλλη πλευρά υποστηρίζεται ότι ο ρόλος της μειοψηφίας αναβαθμίζεται καθόσον και η μειοψηφία θα κληθεί να παίξει ένα νέο θεσμικό και ουσιαστικό ρόλο στην λειτουργία των δημοτικών συμβουλίων, που μέχρι σήμερα ήταν αρνητική τις περισσότερες φορές, επειδή η αντίθετη γνώμη της δεν επηρέαζε την πλειοψηφία. Επειδή πάνω σε αυτό έχουν γραφτεί πολλά και διάφορα ως απλός πολίτης θέλω να καταθέσω τα παρακάτω. Όταν στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές τα πολιτικά κόμματα δεν χρίζουν υποψήφιους και οι συνδυασμοί καταρτίζονται από υποψήφιους όλων των αποχρώσεων, τότε οι εκλεγμένοι των συνδυασμών θα λειτουργούν νορμάλ ως εντολοδόχοι των πολιτών και όχι ως εντολοδόχοι των κομμάτων. Δυστυχώς όμως η συγκεντρωτική πολιτική εξουσία θέλει ακόμη να κρατά σε κομματική ομηρία δημάρχους και περιφερειάρχες. Γιατί άραγε; Γιατί η συγκεντρωτική εξουσία δεν θέλει στην πραγματικότητα οι Περιφέρειες και οι Δήμοι να έχουν καθαρή αυτονομία και αυτοτέλεια, αλλά να εξαρτώνται απόλυτα από τους ολίγους αντιπροσώπους της κεντρικής εξουσίας. Και το επιχείρημα όλων των κοινοβουλευτικών αντιπροσώπων (βουλευτών), στηρίζεται στην άποψη ότι οι δήμοι και οι περιφέρειες δεν είναι στελεχωμένες με το κατάλληλο προσωπικό και το κενό αυτό το καλύπτουν όλα τα αρμόδια υπουργεία, μαζί και με τον δημοσιονομικό έλεγχο των δαπανών. Από το άλλο μέρος οι αλληλοεπικαλύψεις των τοπικών και καθ’ ύλην αρμοδιοτήτων των Υπουργείων, των Περιφερειών και των ΟΤΑ α’ βαθμού, ως γνωστόν δημιουργούν μια άνευ προηγουμένου τεράστια γραφειοκρατία και συνάμα και μια ανευθυνο-υπευθυνότητα των αιρετών και των δημοσίων υπαλλήλων. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους (ατέλειωτες διοικητικές και δικαστικές διαμάχες, ατέλειωτες εργατοώρες, χάσιμο χρόνου και χρήματος, ατιμωρησία των υπευθύνων) και γενικώς αυτά ενώ όλα τα παραπάνω τα αφορίζουν και τα καταγγέλλουν, συγχρόνως όμως τα συντηρούν. Γιατί άραγε; Η απάντηση στο δεύτερο γιατί είναι καθαρά πολιτική. Εάν ο συνταγματικός και ο κοινός νομοθέτης ήθελε πραγματικά οι Δήμοι να λειτουργούν με πλήρη αυτοτέλεια, αυτονομία και να διαχειρίζονται τους ιδίους πόρους, ο ρόλος του συγκεντρωτικού κράτους θα ελαχιστοποιείτο και ο β’ βαθμός αυτοδιοίκησης (νομαρχίες παλαιά, σήμερα περιφέρειες) δεν θα χρειαζόταν και η ολιγαρχικού τύπου δημοκρατία που ζούμε εδώ και 200 χρόνια θα λειτουργούσε πράγματι ως δημοκρατία. Το πρώτο και βασικό κύτταρο του πολιτεύματος της δημοκρατίας , όπου ο δήμος κρατεί, άρχει, είναι ο δήμος ( η εκκλησία του δήμου των πολιτών). Την μεγάλη αυτή εκκλησία των πολιτών του δήμου την αντικατέστησαν με τους αιρετούς τοπικούς άρχοντες τους οποίους πολλές φορές διορίζουν, επιλέγουν, διαφημίζουν αλλά ταυτόχρονα τους ελέγχουν και τους εξουσιάζουν ως υπηκόους, μέσα από τους κομματικούς σχηματισμούς, για να διατηρούν την κομματική τους πελατεία. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια, όσο και αν πονάει τους αιρετούς αντιπροσώπους του κοινοβουλίου, την γνωρίζουν, αλλά σιωπούν. Ο νοών νοείτω.. Με δυο λόγια οι δημοτικοί άρχοντες (δήμαρχοι) θα κρατούσαν στα χέρια τους μαζί με τους πολίτες, τις τύχες του τόπου τους. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα δυτικά κράτη και στις ΗΠΑ, όπου ο ρόλος των δημοτικών αρχόντων είναι τελείως διαφορετικός και ουχί κομματικός βεβαίως, βεβαίως… Άλλο δημοτικός τοπικός άρχοντας και άλλο βουλευτής… Το ζητούμενο ακόμη στη χώρα μας που είναι και το αυτονόητο είναι να γίνει πράξη η έννοια της αυτοδιαχείρισης, της αυτονομίας και της αυτοτέλειας από την κεντρική εξουσία (κοινοβούλιο), που με κάθε μέσο προσπάθησαν και συνεχίζουν να ευνουχίζουν τους ΟΤΑ, είτε παλαιότερα με τις ΝΟΜΑΡΧΙΕΣ, είτε σήμερα με τις ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ. Μόνιμο και διαχρονικό παραμένει το αίτημα αυτό από τους περισσότερους δήμους της χώρας. Οι πολίτες όμως αυτής της χώρας, έστω και με καθυστέρηση, σταθήκαμε τυχεροί, αφού η πολιτεία ηθελημένα , από πίεση ή από άγνοια θέσπισε την απλή αναλογική, που στην ουσία επιβάλλει την συνεργασία όλων των συνδυασμών ή παρατάξεων και εξοστρακίζει την οποιαδήποτε κομματική παρέμβαση. Αυτή όμως η συνεργασία των παρατάξεων απαιτεί για την λειτουργία της και ώριμους πολιτικά πολίτες. Το νέο ζητούμενο σε αυτές τις δημοτικές εκλογές, όπου σημασία δεν παίζουν μόνον τα προσόντα των δημάρχων, αλλά περισσότερο των συμβούλων που τον ακολουθούν, οι συμπολίτες μας θα πρέπει να επιλέξουν ικανούς εκπροσώπους συμβούλους με δημοκρατικό ήθος, αλλά και διάθεση για συνεργασία προς όφελος του τόπου και όχι για προβολή ή καρεκλοθεσία. Καλή επιλογή συμπολίτες…