ΝΑ ΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΕΓΩ-
ΣΩΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ..
Ξεκινήσαμε
όλοι μαζί αυτούς τους διαλόγους και εγώ θα κληθώ να τους παρουσιάσω.
Στο
σημείο αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να ομολογήσω στους αναγνώστες αυτού του
βιβλίου ότι τα πρόσωπα που συμμετείχαν στους διαλόγους είναι υπαρκτά, οι
διάλογοι, που είχα ξεχωριστά με τον καθένα
έγιναν, αλλά σε ένα βάθος χρόνου τουλάχιστον δυο και πλέον μηνών.
Κάποιες από τις απόψεις που εξέφρασαν είναι αληθινές και προήλθαν αβίαστα μέσα από
τυχαίες συζητήσεις.
Χρησιμοποίησα
τους διαλόγους για να αποφύγω την μονοτονία που εισπράττει πολλές φορές ο
αναγνώστης, όταν διαβάζει τέτοιου είδους βιβλία.
Το
δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι όλο το διάστημα των δέκα μηνών που είχα
αφοσιωθεί στην συγγραφή αυτού του μικρού πονήματος, ένιωσα μια ιδιαίτερη χαρά
και ικανοποίηση.
Πραγματικά
τώρα που γράφω τις τελευταίες απόψεις
μου, αισθάνομαι ως να έχω κάνει το
ομορφότερο ταξίδι της ζωής μου.
Το
ταξίδι που μου χάρισε αυτή η ιστορική ερευνητική προσπάθεια και με κούρασε και
με χαροποίησε συνάμα. Περισσότερο όμως με προβλημάτισε.
Ο προβληματισμός μου
αυξανόταν και μαζί του ξεπηδούσε και ένα βαθύ παράπονο και πολλά γιατί μαζί.
Το
παράπονο και τα γιατί ξεπηδούσαν αβίαστα μέσα μου μαζί με ένα μικρό θυμό, όταν πραγματικά
ιστορικά στοιχεία, που ενώ θα έπρεπε να γνώριζα, τα αγνοούσα
ή και αυτά που γνώριζα, τα
περισσότερα ήταν μύθοι και ψεύδη.
Γεγονός όμως είναι ότι
ένιωσα λεύτερος για πρώτη φορά στη ζωή μου.
Απομυθοποίησα
τόσα, όσα μου αρκούν, για να βλέπω με ένα διαφορετικό μάτι τα πράγματα στο
παρασκήνιο και όχι στο προσκήνιο.
Το συγκεκριμένο βιβλίο
θα φανεί καλό και χρήσιμο σε αυτούς που διαχειρίζονται σωστά το χρόνο τους και
δεν έχουν ακόμη υποστεί πλήρη χειραγώγηση ή μαζικοποίηση, όπως επίσης και στην
κατηγορία των ανθρώπων που δεν ανήκουν, ή που ανήκουν, αλλά δεν υπηρετούν φανατισμένα τους –Ισμούς.
Πιστεύω
όμως, ότι έστω και τα λίγα στοιχεία που παρουσιάσαμε για την δική μας Ελληνική
Δημοκρατία με κλήρο, ίσως στην σημερινή εποχή που ζούμε την τόσο δίκαιη και
δημοκρατική, να ανοίξει τις πόρτες για έρευνα και προβληματισμό σε όσους
ασχολούνται με τις πολιτικές επιστήμες
και διαμορφώνουν , προτείνουν και ενίοτε
υιοθετούν νεόκοπες απόψεις. Αυτό βέβαια
θα συμβεί από ανθρώπους με πνεύμα ελεύθερο και όχι εγκλωβισμένο σε –Ισμούς και
θα σκέπτονται με το ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΕΓΩ.
Αρκετοί
μέχρι σήμερα στοχαστές, πολιτικοί, ακαδημαϊκοί και λοιποί έχουν μιλήσει για την ανάγκη
βελτίωσης του κοινοβουλευτικού, αντιπροσωπευτικού πολιτεύματός μας και οι
περισσότεροι από αυτούς είναι
υποστηρικτές της ιδέας για άμεση δημοκρατία με παράλληλη εφαρμογή της απλής
αναλογικής.
Προτείνουν
την ηλεκτρονική μορφή ψήφισης ή κατάργησης των νόμων (όταν το 5% του πληθυσμού
το απαιτήσει) και μιλούν αόριστα και συγκεχυμένα για πολίτες που θα εκλέγονται
με κλήρο σε επιτροπές και θα είναι επιφορτισμένοι με τον έλεγχο των εκάστοτε
κυβερνώντων ή των μονίμων υπαλλήλων της διοικητικής ή της εκτελεστικής
εξουσίας. Υποστηρίζουν μάλιστα ότι παρόμοιοι θεσμοί κληρωτών ελεγκτών,
λειτουργούν στην Αμερική και τα συμπτώματα της διαφθοράς, της διαπλοκής και της
αδιαφάνειας έχουν μειωθεί και η δημοκρατία
εκεί λειτουργεί άψογα.
Δεν
επιθυμώ να αντιδικήσω με ότι προτείνουν κατά καιρούς αποσπασματικά, για την
άμεση θεραπεία των ασθενειών της δημοκρατίας μας, θέλω να πιστεύω ότι το κάνουν
με καλή πίστη. Δεν κατανοώ όμως, πως
κάθε φορά παραλείπουν να αναφέρουν ότι το πρωταρχικό κύτταρο της δημοκρατίας
είναι η τοπική λειτουργία της εκκλησίας του δήμου και όχι το κοινοβούλιο των
αιρετών αντιπροσώπων.
Αλήθεια
οι περισσότεροι από αυτούς έχουν διαβάσει πραγματικά την Αθηναίων Πολιτεία του
Αριστοτέλη τουλάχιστον;
Μήπως
αλήθεια είναι υποστηρικτές της άποψης πολλών του είδους, δήθεν διανοουμένων
ντόπιων και ξένων, ότι στην αρχαία Ελλάδα δεν είχαμε ποτέ δημοκρατία, επειδή
υπήρχε δουλεία και οι γυναίκες δεν ψήφιζαν ή το άλλο γελοίο επιχείρημα ότι δεν
συμμετείχαν όλοι στην εκκλησία του δήμου, λόγω απόστασης ή λόγω φόρτου εργασίας
και η δημοκρατία με κλήρο δεν λειτούργησε και τις αποφάσεις τις λάμβαναν οι
λίγοι;
Μάλλον θα συμβαίνουν
και τα δυο μαζί, για όσους κάνουν ή υποστηρίζουν ότι επιστροφή στην δημοκρατία
με κλήρο είναι ανεφάρμοστη.
Δεν
αντιλαμβάνονται ακόμη και σήμερα στις μέρες της κρίσης, που μας έχει οδηγήσει η
δήθεν δημοκρατική μας διακυβέρνηση;
Είχαμε ποτέ δημοκρατία ή ελευθερία
έστω και μία στιγμή στους Αλεξανδρινούς χρόνους, στο Βυζάντιο ή
μετά το 1821;
Λειτουργήσαμε και
λειτουργούμε υπό προστασία και υποτέλεια ως αποικία ή προτεκτοράτο των
Προστάτιδων Δυνάμεων. Σήμερα βιώνουμε και την απόλυτη οικονομική υποταγή σε όλο
το μεγαλείο της.
Ή εμείς ζούμε σε άλλη χώρα ή αυτοί είναι
συνεχώς σε διακοπές στο εξωτερικό και όταν επανέρχονται τα βλέπουν όλα μια χαρά
ή ότι με λίγες παρεμβάσεις ή αλλαγές, το
σύστημα θα λειτουργήσει, όπως συμφέρει τους βοσκούς που λέγαμε. Θα τονίσω για
όσους έχουν βαρηκοΐα ότι η δημοκρατία είχε και έχει δυο θανάσιμους εχθρούς.
Τους πατριάρχες βοσκούς (αρχηγούς-τυράννους-βασιλείς-αυτοκράτορες-Φεουδάρχες-Δόγηδες)
και δε συμμαζεύεται και πόσους άλλους δυνάστες με άλλα προσωνύμια, που έχουν
συγκεντρώσει τον πλούτο και την εξουσία και χειραγωγούν τα κοπάδια των λαών
παρέα με τους παραπάνω.
Βοηθούς είχαν και θα
έχουν πάντοτε τους ολίγους διανοούμενους κάθε εποχής.
Όλοι
οι παραπάνω δημιούργησαν ένα άβατο και αόρατο σύστημα διακυβέρνησης για όλα τα
κοπάδια της γης. Όλοι τους ενδιαφέρονται για ένα μόνο πράγμα.
Την
εξουσία. Αυτή λατρεύουν ως θεό, μαζί με το χρήμα.
Τους
άλλους θεούς τους εφεύραν για λαϊκή κατανάλωση και υποδούλωση.
Αν
θα αφυπνιστούν τα κοπάδια κούνια που τους κούναγε.
Δεν
ανησυχούν όμως γιατί μετά από τους θεούς εφεύραν και τους –Ισμούς.
Τώρα
τελευταία εφεύραν και τους εξωγήινους, τέλεια πατέντα για διαστημικούς πολεμικούς
εξοπλισμούς.
Και
όλα αυτά με τη βοήθεια του θεού και των άλλων, με το μεγάλο δημοκρατικό ΕΓΩ,
που δεν αντέχουν και δεν ανέχονται την ισοτιμία, αυτοί οι λίγοι ευτυχώς
εξωνημένοι διανοούμενοι και οι άλλοι παρατρεχάμενοι της εξουσίας ή του
συστήματος, πετροβολούν συνεχώς τη δημοκρατία.
Αυτούς
όλους τους παραπάνω η δημοκρατία με κλήρο τους τίμησε και τους ανέχθηκε μέσα
στους κόλπους της.
Ήταν η ευλογημένη εποχή,
όπου συντελέστηκε Πανελλήνια, η Ανάσταση του ανθρώπινου πνεύματος, πάνω στο
οποίο σήμερα πορεύεται όλος ο δυτικός και ανατολικός κόσμος. Αυτή η δημοκρατία
με κλήρο γέννησε την καθολική ελευθερία έκφρασης. Αυτή έθεσε τα θεμέλια του
οικοδομήματος με την εκκλησία του δήμου, που σήμερα την μετέτρεψαν σε ναούς
πολυώροφους της δήθεν θρησκευτικοπολιτικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Έπλασαν μύθους και
παραμύθιασαν τα κοπάδια οι πονηροί. Πολέμησαν με λύσσα τη δημοκρατία και την
κατέλυσαν. Σήμερα όλοι αυτοί κόπτονται
για τα προβλήματα των κοπαδιών μαζί με τους τσομπαναρέους. Υποδούλωσαν
με δέκα Τράπεζες και δέκα Πολυεθνικές όλο τον κόσμο και αποφασίζουν μόνοι τους, αλλά πάντοτε με απόλυτα δήθεν
δημοκρατικές διαδικασίες.
Ως
πότε παλληκάρια θα ζούμε στα στενά μονάχοι σαν λιοντάρια στις ράχες στα βουνά,
έγραφε ο Ρήγας για να αφυπνίσει τους σκλαβωμένους αδελφούς και δεν πρόλαβε να
γευθεί έστω και μια μέρα ελευθερίας.
Αν
είστε και νιώθετε βολεμένοι και ελεύθεροι καθίστε και απολαύστε την ευτυχία σας
στην πολυθρόνα του σπιτιού σας πίνοντας το φραπεδάκι σας, αν όχι επιλέξτε το
δρόμο της ειρηνικής αφύπνισης του κόσμου, που διψά για πραγματική ελευθερία,
ισότητα, ισοτιμία και ανθρωπιά.
Η απομυθοποίηση της
σημερινής κατάστασης χρειάζεται τους υπόλοιπους ανθρώπους της διανόησης που δεν
είναι δεμένοι στο άρμα των –Ισμών.
Αυτοί
πρέπει συλλογικά και όχι ατομικά να οραματισθούν και να μεταδώσουν στον απλό
πολίτη τι πέτυχε ο άνθρωπος με την αληθινή δημοκρατία και πως πρέπει να
αγωνισθούν.
Εφεύραν
τη δημοκρατία, τη γλώσσα, την ελευθερία, τη φιλοσοφία με όλες τις σημερινές
επιστήμες, θεωρητικές και πρακτικές. Πάνω στα δικά μας χνάρια συνεχίζουν όλες
οι επιστήμες.
Τίποτε
περισσότερο από τεχνολογία δεν έχουν να επιδείξουν οι νέες επιστήμες.
Και
η τεχνολογία μάλλον προβλήματα και δεινά συσσώρευσε παρά ευτυχία, ειρήνη και
ευδαιμονία στο κοινωνικό σύνολο.
Κερδίσαμε
τεχνολογικά και αφομοιωθήκαμε από αυτή. Χάσαμε τη χαρά της προσωπικής
δημιουργίας, της συμμετοχής, του «εύ αγωνίζεσθαι». Γίναμε χειριστές και
εξαρτήματα μιας παγκόσμιας μηχανής ακόρεστου υπερκαταναλωτισμού, καταστρέφοντας
το περιβάλλον.
Τίποτα δεν προσέφεραν
στην ανθρωπότητα τα νέα δόγματα των επιστημών και των θρησκειών. Απεναντίας
κατάστρεψαν ότι ηθικό και ανθρώπινο είχαν εκφράσει φιλόσοφοι και στοχαστές
αιώνες πριν. Τον
Επίκουρο, τους προσωκρατικούς, τον Αριστοτέλη και άλλους μετέπειτα, που μίλησαν
για την ευτυχία και την ευδαιμονία των ανθρώπων τους παρερμήνευσαν ή εξαφάνισαν
τα κύρια έργα τους ή τα απαγόρευσαν. Κράτησαν μόνο όσα δεν φαίνονταν
ανατρεπτικά για το σύστημα.
Αν
η ανθρωπότητα είχε μελετήσει τους παραπάνω φιλοσόφους θα ήταν απαλλαγμένη από
τα σύνδρομα του φόβου του θανάτου, των θεών και της εξουσίας.
Θα σταματούσε η
μυθοποίηση και η εμπορευματοποίηση.
Ακόμη
και σήμερα πλάθονται μύθοι και ήρωες.
Οι
κατασκευαστές γνωστοί και μη εξαιρετέοι.
Ο
μύθος των μεγάλων ηγετών, ο μύθος των εθνοπατέρων, ο μύθος των μεγάλων αθλητών,
των μεγάλων επιστημόνων, των μεγάλων λογοτεχνών ή ποιητών, αρκεί αυτοί οι
μεγάλοι να ανήκουν σε κάποιο –Ισμό και να είναι τα αγαπημένα παιδιά των βοσκών,
να μην δημιουργούν τριγμούς στο σύστημα και να είναι άμεσα εμπορεύσιμοι για
κέρδος και αποχαύνωση των μαζών.
Αυτούς
τους μυθοποιημένους ήρωες έχουμε ως πρότυπα. Αυτό θυμίζει έντονα την ρήση των
αυτοκρατόρων της Ρώμης και της συγκλήτου, « δώστε στο λαό άρτο και θεάματα » για να μας ισχύει ακόμη το
ίδιο, όταν αναλογισθούμε ότι η συνταγή αυτή καλά κρατεί, αφού το 65-70 % των
τηλεθεατών παγκοσμίως καθημερινά παρακολουθούν αθλητ-ισμό.
Αυτά
καλούνται να πούνε έξω από τα δόντια οι πνευματικοί άνθρωποι του σήμερα.
Δεν
χρειάζονται αίματα και επαναστάσεις. Η βία θα φέρει βία και αίμα.
Σήμερα από κάθε άλλη
εποχή ο κόσμος χρειάζεται σωστή πληροφόρηση και τίμια συμπεριφορά των ανθρώπων
του πνεύματος. Αν τους δει και αυτούς ως μελλοντικούς ισόβιους διαχειριστές της
εξουσίας, γρήγορα θα τους απορρίψει.
Γνώση
υπάρχει, ιστορία έχουμε, ανθρώπους τίμιους και δημοκράτες έχουμε, προστάτες και
βοσκούς άλλους δεν θέλουμε, ας γυρίσουμε λίγο στο παρελθόν και στις ρίζες μας
και θα βρούμε και την ελευθερία μας και την αυτονομία μας και την αυτάρκειά
μας. Θα βρούμε επιτέλους και θα εφαρμόσουμε τη δημοκρατία τη δική μας.
Το παρελθόν της Ελλάδας
είναι το μέλλον της ανθρωπότητας.
Φθάνει
πια με τους εθνοσωτήρες μπουχτίσαμε.
Και
τώρα προτάσεις γι’ αυτούς που θα πούνε,
καλά τα είπες, αλλά τι προτείνεις;
Για
να προτείνει ένας ανθρώπινος εγκέφαλος στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης
λύσεις ή αλλαγές σε ένα πολιτικό σύστημα, που
εδώ και 2.500 χρόνια βρίσκεται σε
συνεχή εξέλιξη και μεταβολή, ίσως ακούγεται εγωιστικό, άτοπο και ουτοπικό.
Μέσα
από τους διαλόγους αυτού του βιβλίου αποκτήσαμε μια ιστορική εμπειρία, για το
πώς λειτούργησε η δημοκρατία στις πόλεις κράτη της αρχαίας Ελλάδας.
Γνωρίσαμε
τι αλλαγές υπέστη το δημοκρατικό
πολίτευμα στον δυτικό και ανατολικό κόσμο από το 338 ή 322 π.χ. μέχρι σήμερα.
Μιλήσαμε
για την ελευθερία και αναλυτικά για τους –ισμούς.
Μιλήσαμε
για τα σημερινά αδιέξοδα και για τους αιώνιους πολέμιους της δημοκρατίας.
Νομίζω
όμως ότι η κατάθεση διαφορετικών προτάσεων από πολλούς, όταν αυτοί είναι ενήμεροι και πληροφορημένοι, θα βοηθήσει ουσιαστικά στην
διαμόρφωση μιας πραγματικά υλοποιήσιμης πρότασης.
Ακόμη όμως σπουδαιότερο
θεωρώ τυχόν προτάσεις σε απληροφόρητο κοινό, ταιριάζει με τη λαϊκή παροιμία
: «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις
βρόντα».
Έτσι
η ευρεία πληροφόρηση του κοινού σε θέματα λειτουργίας της δημοκρατίας αποτελεί
σπουδαίο παράγοντα και προϋπόθεση, για σοβαρή συζήτηση και μετά εφαρμογή και υλοποίηση συλλογικών προτάσεων.
Επειδή
τέτοιου είδους προτάσεις έχουν διατυπωθεί επίσημα και από αρκετούς συγγραφείς
της άμεσης δημοκρατίας, αλλά και της δημοκρατίας με κλήρο προτείνω:
Το πρώτο βασικό κύτταρο
της δημοκρατίας είναι ο δήμος, ο λαός, μέσα στην εκκλησία του δήμου.
Το δεύτερο στοιχείο
είναι η ισότιμη και άμεση συμμετοχή στην
διαχείριση της εξουσίας για την από κοινού λήψη αποφάσεων.
Το τρίτο βασικότερο
στοιχείο είναι η συμμετοχή με κλήρο και όχι με εκλογή των πολιτών που θα
κληρώνονται για ασκούν ετήσια (ενιαύσια) καθήκοντα στον διοικητικό και
εκτελεστικό τομέα της πολιτείας.
Ξεκινάμε
λοιπόν να μιλήσουμε για τη χώρα μας.
Δεν
σταθήκαμε τυχεροί σαν λαός με τον θάνατο του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, ο
οποίος όπως είχαμε ξαναπεί, είχε οραματισθεί ένα αντίστοιχο ουδέτερο κράτος με
αυτοδιοικούμενα καντόνια όπως αυτό της Ελβετίας, που παρόλο το αιρετό των
αρχόντων δεν είχε να ζηλέψει και πολλά της Αθηναϊκής.
Δυστυχώς.
Σήμερα
το κράτος μας λειτουργεί με αιρετούς
κοινοβουλευτικούς αντιπροσώπους, με ένα
καθαρά συγκεντρωτικόαπογκεντρωτικό σύστημα και με μια Τοπική Αυτοδιοίκηση πάλι
με αιρετούς.
Το
σύστημα αυτό κατά κοινή ομολογία δημιούργησε μια κάστα επαγγελματιών ισόβιων
πολιτικών. Γέννησε την διαφθορά, την
διαπλοκή και την αδιαφάνεια με όλα τα εγκληματικά συνεπακόλουθα στο κοινωνικό
και οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας.
Για
να δεχθούν όλοι αυτοί οι εμβαπτισθέντες αιρετοί, να γίνει έστω και συζήτηση για
αλλαγή στο σύστημα διαχείρισης της εξουσίας και να εφαρμόσουν το σύστημα με
κλήρο και στο νομοθετικό και στο διοικητικό και στο εκτελεστικό, όπως
αντιλαμβάνεσθε είναι πολύ δύσκολο, γιατί θα χάσουν όλα τα προνόμιά τους, από
την πρωτοκαθεδρία μέχρι τον μισθό και την σύνταξη.
Ένας υγιής, ειρηνικός
τρόπος αλλαγής αυτού του αναποτελεσματικού πλέον συστήματος είναι ή καθολική ή κατά
πλειοψηφία απαίτηση του λαού για αλλαγή των εκπροσώπων, από αιρετούς σε
κληρωτούς και στους τρείς πυλώνες της δημοκρατίας με συνταγματικές διαδικασίες σε
ένα λογικό βάθος χρόνου.
Ο όρος Αποκέντρωση να
γίνει πράξη:
Α. Οι νομοί και οι δήμοι της χώρας να λειτουργήσουν με πλήρη
νομοθετική και διοικητική αυτοτέλεια.
O συγκεντρωτικές εξουσίες με τα
Υπουργεία, να αποκεντρώσουν τους υπαλλήλους για να στελεχώσουν τους δήμους. Τα
Υπουργεία με ελάχιστο προσωπικό να λειτουργούν με εκπροσώπους των νομών για
συντονισμό και κοινή δράση σε πανελλήνιο επίπεδο.
Αντί
300 βουλευτών να εκλέγονται 900 ή 1.800
με κλήρο και από αυτούς να εκλέγονται πάλι με κλήρο, ανάλογα με το
ποσοστό του κάθε κόμματος, για ένα χρόνο βουλευτές ή υπουργοί, εξαιρουμένων των αρχηγών των
κομμάτων, ώστε να μη γνωρίζουν ή να ζητούν να τοποθετηθούν ή να υπόσχονται
κάτι, γιατί δεν θα γνωρίζουν πότε και για ποια θέση θα κληρωθούν. Δίπλα στους
αιρετούς του κοινοβουλίου, να τοποθετούνται με κλήρο πολίτες με τα ίδια τυπικά
προσόντα και να συναποφασίζουν.
Β.
Η εκκλησία του δήμου να συνεδριάζει σε ανοικτούς χώρους (στάδια κλειστά
ή ανοικτά), όπου θα συμμετέχουν και θα κάνουν προτάσεις όλοι πάνω από 18 ετών, ενώ δικαίωμα ψήφου θα έχουν, όσοι έχουν κλείσει
τα 30 χρόνια.
Γ. Οι δήμαρχοι να είναι αιρετοί στην
αρχή της εφαρμογής του νέου συστήματος με θητεία ετήσια, όπως και οι σύμβουλοι.
Δίπλα από τους αιρετούς να τοποθετηθούν
κληρωτοί πολίτες με τις ίδιες αρμοδιότητες ως εκπαιδευόμενοι και
ελεγκτές συνάμα.
Δ. Για την συμμετοχή τους στα κοινά
του δήμου θα αποζημιώνονται όσοι ασκούν ετήσια καθήκοντα (αιρετοί-κληρωτοί),
χωρίς καμία άλλη πρόβλεψη ή απαίτηση για σύνταξη ή άλλη αποζημίωση.
Δεν
θα επιτρέπεται η επανεκλογή με ψήφο ή με κλήρωση εφ όρου ζωής.
Στις
υπόλοιπες διοικητικές και δικαστικές θέσεις θα τοποθετούνται πολίτες με κλήρο,
ανάλογα με τα προσόντα τους δίπλα στους ισόβιους ως εκπαιδευόμενοι και ελεγκτές
συνάμα.
Η
μονιμότητα και το ισόβιο των υπαλλήλων να καταργηθεί σταδιακά, εκτός ορισμένων
ειδικοτήτων που θα αφορούν το στράτευμα ή την ασφάλεια του κράτους.
Ε. Οι μεγάλοι δήμοι να μην ξεπερνούν
τους 100.000 χιλιάδες κατοίκους, ενώ οι μικροί να είναι τουλάχιστον 30.000
χιλιάδες.
ΣΤ. Σε όλες τις κληρώσεις για δημόσια αξιώματα να συμμετέχουν 50%
γυναίκες.
Ζ.
Ιερείς και επίσκοποι να γίνονται και γυναίκες με ποσόστωση 50%.
Η.
Σε όλα τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια, τα Ιδρύματα, τα Σωματεία και τους
διάφορους συλλόγους η εκλογή, να αντικατασταθεί με την κλήρωση, με θητεία όχι
περισσότερο από ένα χρόνο.
Θ. Η ίδρυση νέων πόλεων, να γίνεται
σύμφωνα με ορισμένες προδιαγραφές και
όρους και να απαγορεύεται η επέκταση των
παλαιών πόλεων, όταν ξεπερνούν πληθυσμιακά τις 100.000 χιλιάδες.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ – Θ’
ΚΙΝΗΤΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
Ι. Να προβλεφθούν κίνητρα και προνόμια σε όσους συμβάλλουν με την θέλησή
τους και όχι από νομική υποχρέωση στην άμεση αποκέντρωση ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ στους
νέους οικογενειάρχες και στους νέους επιστήμονες και επιχειρηματίες.
ΙΙ. Ο σεβασμός στο περιβάλλον να
εμπεδωθεί από την προσχολική ηλικία
μέχρι και την τριτοβάθμια εκπαίδευση και
η εθελοντική συμμετοχή, για προστασία της χλωρίδας και της πανίδας να επιβραβεύεται ηθικά. Οι δεντροφυτέψεις, η
κηπουρική-κηπευτική, οι γεωργικές καλλιέργειες
με την ανάλογη προστασία των
ζώων, σε συνδυασμό με την προστασία του περιβάλλοντος από ρύπους, ως και η εθελοντική
συμμετοχή των πολιτών σε καθαρισμούς των δασών και των ακτών θα πρέπει να
αποτελούν τις βασικές αρχές που
επιβάλλεται να έχουμε, ως πολιτισμένοι άνθρωποι.
ΙΙΙ. Οι
τιμωρημένοι με φυλάκιση, υποχρεωτικά να συμμετέχουν σε γεωργικό-κτηνοτροφικές
ασχολίες για λόγους σωστής κοινωνικής επανένταξης και διαβίωσης και οι δαπάνες για την συντήρησή
τους και την διατροφή τους, να μην επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα
ίδια ή παρόμοια προγράμματα σε κάποιο βαθμό μπορεί να υιοθετηθούν και για τους
στρατευμένους μας, καθόσον η συντριπτική
πλειοψηφία των νέων από τα αστικά κέντρα
αγνοούν βασικές γνώσεις και διαδικασίες
παραγωγής αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων.
ΙΙΙΙ. Η εκκλησία να εκχωρήσει σε ιδιώτες
ανεκμετάλλευτες μοναστηριακές εκτάσεις και ο ρόλος της να επανεξεταστεί από τον
κατώτατο κληρικό μέχρι και τον
Αρχιεπίσκοπο μέσα στους κόλπους της, χωρίς την παρέμβαση του κράτους.
Η
εκκλησία να στοχεύει στην εμπέδωση της πίστης, πάνω στους άξονες της αγάπης, της ειρήνης και αλληλεγγύης των
αναξιοπαθούντων, με διαφανείς ενέργειες καθολικού χαρακτήρα.
Ο
ρόλος του κράτους και της εκκλησίας να είναι τελείως διακριτός.
Οι αξιωματούχοι της εκκλησίας να κληρώνονται για
θητεία ενός έτους, με αντίστοιχους πολίτες, που θα εκπαιδεύονται, θα
συμμετέχουν με δικαίωμα ψήφου σε όλα τα εκκλησιαστικά συμβούλια και θα συλλειτουργούν,
αν το επιθυμούν.
Η
εκκλησιαστική περιουσία να ανήκει σε όλους τους πιστούς κάθε τόπου και η
οικονομική διαχείριση αυτής να γίνεται από μεικτό συμβούλιο πολιτών και
κληρικών.
V. Οι παρεχόμενες
υπηρεσίες στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας θα πρέπει να επανεξετασθούν
κάτω από το πρίσμα της αποκέντρωσης και να επαναπροσδιορισθεί σε Τοπικό και
Πανελλαδικό επίπεδο ο Δημόσιος και ο Ιδιωτικός
χαρακτήρας αυτών.
VI. Οι τομείς
της γεωργίας-κτηνοτροφίας-αλιείας, της ναυτιλίας και του τουρισμού, πρέπει να
αποτελέσουν σοβαρό αντικείμενο μελέτης, γιατί αυτά αποτελούν την βαριά μας
βιομηχανία, που μπορούμε να στηριχθούμε και να αποκτήσουμε αυτάρκεια.
Αρκετά
έως εδώ.
Τα
υπόλοιπα ή άλλα διαφορετικά από αυτά που σκέφθηκε ένα μυαλό και ίσως να είναι
και λάθος, πρέπει να τα διορθώσει ή να
τα συμπληρώσει ο κυρίαρχος λαός.
Και κυρίαρχος,
ελεύθερος, ανεξάρτητος και αυτοτελής είναι ο λαός, όπου όλοι οι πολίτες ισότιμα
με κλήρο συμμετέχουν ενεργά και συναποφασίζουν με παρρησία, χρέος και αίσθημα
ευθύνης για την πατρίδα τους.
Αν
όλα τα παραπάνω τα κρίνουν κάποιοι ως άκαιρα ή ανεφάρμοστα δήθεν για την εποχή
μας, θα ανήκουν σαφώς σε αυτούς που πιστεύουν σε επαναστάσεις και βίαιες
ανατροπές ή πιστεύουν στην δημοκρατία που μας κληροδότησαν.
Εμείς
και πολλοί άλλοι πιστεύουμε στην αληθινή δημοκρατία την Ελληνική, που
κληρονομήσαμε. Συνειδητά δεν στηρίζουμε μια δημοκρατία στην οποία ουδέποτε μας
δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχουμε ισότιμα και να αποφασίζουν άλλοι για εμάς,
χωρίς εμάς.
Εσείς
σε ποια δημοκρατία πιστεύετε;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου