ΠΕΡΙ ΓΛΩΣΣΑΣ

                                   ΕΦΕΥΡΕΣΗ  ΤΗΣ  ΓΛΩΣΣΑΣ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΜΕ ΚΛΗΡΟ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑΣ» του Δ.Τσιμπούρη.

Ποιος όμως Δημήτρη εφεύρε τη γλώσσα και τη γραφή γνωρίζεις;

Όπως υποστηρίζουν πολλοί  γλωσσολόγοι τη γλώσσα δεν την ανακαλύπτει ποτέ ένας άνθρωπος, επειδή ο ίδιος δεν έχει ανάγκη να επικοινωνήσει  με τον εαυτό του. Η γλώσσα και περισσότερο η γραφή είναι έργο του πλήθους, του λαού. Η γλώσσα ενός λαού που είναι πλούσια, έγινε πλούσια από κάποια αιτία. Η αιτία αυτή στους  Έλληνες προήλθε από την ανάγκη λειτουργίας της δημοκρατίας, γιατί η συμμετοχή απαιτούσε καλή επικοινωνία. ελευθερία σκέψης, ορθότητα σκέψης, αλλά και  γνωστικό υπόβαθρο .Πολλοί διανοούμενοι υποστήριξαν ότι:

Εί οι θεοί διαλέγονται, την Ελληνική γλώττα χρώνται.(Αν οι θεοί συνομιλούν την Ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούν                                          (Κικέρων).

Όποιος γνωρίζει την ιστορία των λέξεων γνωρίζει ολόκληρη την ιστορία (w.durant).

Αρχή παιδεύσεως η των ονομάτων επίσκεψις (Αντισθένης).

Σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα της αρχαίας Ελλάδας η  γραφή και η γλώσσα εξελίχθηκε και έγινε πλούσια σε λέξεις και νοήματα. Απεναντίας σε όλα τα συντηρητικά  καθεστώτα η γλώσσα και η γραφή παραμένει προνόμιο των ολίγων. Στο Μεσαίωνα, στη Δύση, π.χ. δεν αναπτύχθηκε καμία άλλη γλώσσα εκτός από τη Λατινική και στο Βυζάντιο έκανε ότι μπορούσε, για να εμποδίσει την κανονική εξέλιξη της γλώσσας προς μια μορφή πιο λαϊκή, ώστε τα πλήθη να την κατανοούν και να την πλουτίζουν με νέες λέξεις και έννοιες.

Τη γλώσσα την ανακαλύπτει πάντοτε ο λαός σε κάθε τόπο, ενώ τη συγκεκριμένη αλφαβητική γραφή την εφεύρε το Ελληνικό πλήθος (ο λαός)  και την έκανε κτήμα του γρήγορα για να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες λειτουργίας του Δημοκρατικού πολιτεύματος .

Αμφίδρομη και αλληλοσυμπληρούμενη είναι η σχέση Δημοκρατίας και γραφής. Είναι το αναγκαίο εργαλείο ή συμπλήρωμα της Δημοκρατίας. Μπορεί να φανταστεί κανείς Δημοκρατία χωρίς ελευθερία;

Μια από αυτές τις ελευθερίες κλειδιά της Δημοκρατίας είναι ο λόγος και η γραφή.

Ο εύκολος τρόπος γραφής και διαβάσματος δραστηριοποιεί πολιτικά πρωτίστως και έπειτα πολιτιστικά τον άνθρωπο.

Οι Έλληνες πλούτισαν το λεξιλόγιό τους, κατέκτησαν την αφηρημένη σκέψη, πλούτισαν τις γνώσεις τους και όλο αυτό το πέτυχαν, γιατί το όλο εγχείρημα στηριζόταν στην συνεισφορά όλων.

Κι ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι πολιτισμός της συμμετοχής, της σύμπραξης.

Ο άνθρωπος είναι ο λόγος. Ή σοφία του λόγου ονομάζεται επιστήμη.

Το ήθος του λόγου ονομάζεται ανθρωπιά. Η ηδονή του λόγου ονομάζεται λογοτεχνία. Ο Λόγος (που ταυτίζεται με τον Νου) είναι το «θεϊκό» φως στην ανθρώπινη ψυχή (Αριστ. Ρητορ. Γ 1411).

Ο στωϊκός Διογένης ο Βαβυλώνιος απαριθμεί τις αρετές του λόγου: Οι αρετές του λόγου είναι πέντε: ελληνισμός (όχι βαρβαρισμοί), σαφήνεια, συντομία, κυριολεξία, σωστή διατύπωση.(Δ.Λαερτ.Ζηνων βιβλ.Ζ 59).

Ο Λόγος βρίσκεται στα θεμέλια του Δυτικού Πολιτισμού.

Οι όροι που διαμόρφωσε και διατύπωσε και οι αξίες όπως π.χ. Δημοκρατία, μουσική, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιδέα, δικαιοσύνη, μέτρο, κόσμος, κάλλος, αλήθεια κ.α. είναι η πιο ουσιαστική προσφορά των Ελλήνων στην σκέψη της ανθρωπότητας.

O Clande Fautil όταν συνέλεξε και δημοσίευσε τα «Δημοτικά τραγούδια της συγχρόνου Ελλάδας» το 1824 στον πρόλογο έγραφε: «Η ελληνική γλώσσα είναι ομοιογενής ως η γερμανική αλλά πλουσιότερη αυτής, έχει την σαφήνεια της γαλλικής, έχει μεγαλύτερη ευλυγισία και ευστροφία απ’ την ιταλική και είναι αρμονικότερη απ’ την ισπανική. Θα πρέπει να θεωρηθεί ως η ωραιότερη και πλουσιότερη γλώσσα της Ευρώπης».

Η ελληνική γλώσσα δάνεισε σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες πλουσιότατη ορολογία για τις επιστήμες και τις τέχνες. Τα ευρωπαϊκά λεξικά περιέχουν 15-20% λέξεις ελληνικής καταγωγής και 50-60% λέξεις επιστημονικής ορολογίας.

Η Αμερικανίδα ελληνίστρια M.Mc Donald (Μαριάνα Μακντόναλντ) που ανακηρύχθηκε διδάκτορας φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών επεξεργάστηκε τον θησαυρό  «της Ελληνικής Γλώσσας», όπου κατέγραψε ηλεκτρονικά σε κομπιούτερ, όλες τις λέξεις στους διάφορους τύπους που συναντώνται από τον Όμηρο μέχρι σήμερα, καθώς και όλα τα κείμενα της Ελληνικής Πραγματείας.

Οι λέξεις που μέχρι το 1453 μ.χ. ήταν 61.000.000 και μέχρι σήμερα 71.000.000.Τα κείμενα απ όπου προέρχονται είναι 6.500 από 3.000 συγγραφείς. Για το έργο της εκφράστηκε ως εξής:

«Αφιέρωσα τη ζωή μου στην Ελληνική σκέψη και θα συνεχίσω να εργάζομαι για τα υψηλά ιδεώδη του Ελληνικού οράματος που είναι ανάγκη να γίνει το

όραμα της ανθρωπότητας ».

Όλα τα ευρωπαϊκά λεξικά βρίθουν από ελληνικές λέξεις.

Το Γαλλο-ελληνικό λεξικό με 66.000 λεξ. περιέχει 4.000 ελλην. λέξεις.

Το Αγγλο-ελληνικό λεξικό με 60.000 λεξ. περιέχει 5.000 ελλην. λέξεις.

Ειπώθηκε πως «αν η ελληνική γλώσσα απέσυρε τα δάνεια, πολλές γλώσσες του κόσμου θα γνώριζαν πρωτοφανή χρεωκοπία» (Αχιλ. Λαζάρου).

Γι’ αυτό ο Αδαμ.Κοραής αποφάνθηκε «Το πρώτο βιβλίο παντός Έλληνος να είναι το Λεξικόν του».

Για να καταλήξουμε πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι αυτός, που εφεύρε την εύκολη γραφή και τη Δημοκρατία και σ’ αυτή τη γραφή και τη δημοκρατία πορεύεται όλος ο Δυτικός πολιτισμός μέχρι σήμερα, αφού οι περισσότερες λέξεις όλων των λαών της Ευρώπης έχουν ρίζες Ελληνικές, όπως και οι δήθεν Δημοκρατίες τους, που τις ονομάζουν δημοκρατίες με όλες τις  εκτροπές από την αληθινή Δημοκρατία με κλήρο.

«Ελπίζουμε πως στην Ελληνική Δημοκρατία και στην ενδεχόμενη εξελιγμένη και εκσυγχρονισμένη εφαρμογή της, θα μπορέσει η Ανθρωπότητα να βρει λύσεις στα σημερινά αδιέξοδα. Γιατί είναι σαφές ότι από την Αναγέννηση και μέχρι σήμερα, πως το παρελθόν της Ελλάδας, αυτό το μεγαλειώδες  της παρελθόν, είναι το μέλλον της Ανθρωπότητας  ή για την ακρίβεια θα πρέπει οι σημερινοί άνθρωποι του Δυτικού, αλλά και του Ανατολικού κόσμου να έλθουν σε επαφή με τον αρχαίο πολιτισμό . Και όταν μιλάμε για πολιτισμό εννοούμε την  Ελληνική πραγματική Δημοκρατία, που έδωσε Φως και εξανθρώπισε τον άνθρωπο, όσο κανείς άλλος πολιτισμός ή-ισμός στη Γη.

Να νιώσουμε και σήμερα οι άνθρωποι  του 21^ου αιώνα, ότι δεν είμαστε ανθρωποειδή, αλλά κάτι περισσότερο, αφού η ίδια λέξη που εφεύραν οι Έλληνες «άνθρωπος» σημαίνει άνω – αθρέω (άνω βλέπω)Κρατύλος 399^α.Τούτο σημαίνει  ότι το είδος του ανθρώπου, όποιος και όπως να το έπλασε ή να το δημιούργησε, επιτέλεσε και επιτελεί  στην πορεία των αιώνων κάτι που τον υπερυψώνει από τα επίγεια. Και αυτό το κάτι είναι ένας τρόπος ζωής πέρα από τις δοτές, θετές ή συλλογικές ελευθερίες που εφεύραν οι διάφοροι –ισμοί γι’ αυτόν.

Εδώ πρέπει να σταθούμε λίγο Δημήτρη και  να μιλήσουμε για το πλούτο ή κατ’ άλλους χρήμα, γιατί εξουσία, περιουσία και συνουσία πολλές φορές αγγίζουν την πεμπτουσία των πραγμάτων.

Συμφωνώ  Μιχάλη.