Dimitris Tsimpouris 23 Μαΐου στις 10:32 π.μ. · ΜΕΡΑ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ.. Σήμερα πριν 69 χρόνια η μάνα μου, ο πατέρας μου και η μάνα Γη με έφεραν στο κόσμο. Μου χάρισαν αυτό που όλοι λέμε ΖΩΗ. Αυτούς μαζί με το Πνεύμα που ονομάζουμε Θεό, θα τους ευχαριστώ όσο ζω. Θα τους σέβομαι και θα τους αγαπώ. Στους γονείς μου οφείλω το ζειν και στους δασκάλους μου το ευ ζειν. Από μικρός κοίταζα τους ουρανούς και θάμαζα την ομορφιά της μάνας Γης. Κατάφερα με δισεκατομμύρια ανθρώπους να φέρω 69 φορές βόλτα τον ζωοδότη ήλιο και τον ευχαριστώ, για το φως και όσα πολλά άλλα μας παρέχει. Κατάφερα και γω να συμμετάσχω στο παιχνίδι της διαιώνισης του ανθρώπινου είδους και ευτυχής πλέον καμαρώνω δυο παιδιά και πέντε εγγόνια. Όπως οι περισσότεροι των ανθρώπων έζησα πολλά. Ερωτεύτηκα, πλανήθηκα, γέλασα, έκλαψα, πολέμησα, αντιστάθηκα σε πειρασμούς και από όλα αυτά διαμόρφωσα μια στάση ζωής, που το λέμε ήθος. Μεστό πλέον πολιτικό ον αισθάνομαι πρώτα από όλα ελεύθερος. Ελεύθερος πολιτικά , γιατί δεν ανήκω σε κανένα κομματικό σχηματισμό, σε κανένα –ισμό, σε κανένα αφεντικό. Ανήκω στο ΕΝ ΠΑΝΤΑ ΕΣΤΙ και πουθενά αλλού. Αυτό για μένα σημαίνει ελευθερία. Δε φοβάμαι πλέον το θάνατο, ας έλθει όποια στιγμή θέλει, είναι το μόνο βέβαιο που κατέχω. Δεν θέλω κλάματα, θρήνους και λυπητερά τραγούδια, όταν θα ταξιδεύω. Θέλω χορό και τραγούδι από τα παιδιά μου και τους λίγους καλούς μου φίλους. Έμαθα στα χρόνια που πέρασαν, ότι μεγαλύτερη χαρά μου ήταν, όταν υπηρετούσα το σύνολο πρόσφερα άδολα και χωρίς ανταπόδοση. Ότι πρόσφερα ή δημιούργησα δεν ανήκει σε μένα, ανήκει σε όλους μας. Δεν δέχθηκα και δεν δέχομαι να με κυβερνούν ισόβιοι επαγγελματίες πολιτικοί. Δέχθηκα να συμμετέχω ως υποψήφιος στα 69 μου χρόνια στις εκλογές για τους δήμους με κάποιους νεόκοπους όρους και προϋποθέσεις, πέρα από τις συνταγματικές δήθεν ελευθερίες. Μια μόνον τετραετία. Χωρίς αντιμισθία. Και με ανοικτά δημοτικά συμβούλια. Δεν ένιωσα και δεν νιώθω ανώτερος ή κατώτερος ποτέ. Πολεμώ όμως να είμαι ίσος με τους συμπολίτες μου. Το να νιώθεις ανώτερος ή κατώτερος είναι εύκολο πράγμα, το να νιώθεις ίσος είναι το δυσκολότερο. Η έννοια της τοπικής αυτοδιοίκησης αιώνες τώρα μολύνθηκε και έγινε φόρου υποτελής στην κεντρική εξουσία. Η αυτονομία, η αυτοτέλεια, η αυτάρκεια, η αυτοδιαχείριση είναι τα μόνα που απουσιάζουν. Φρόντισαν και πέτυχαν όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί να ξεδοντιάσουν και να ευνουχίσουν το πρώτο κύτταρο της δημοκρατίας που είναι ο δήμος. Και μιλάμε σήμερα για δημοκρατία. ΖΗΤΩ ΜΑΣ. Όσοι από τους συμπολίτες της Αίγινας με ψηφίσουν θα πρέπει να γνωρίζουν , ότι θα αγωνιστώ και θα διεκδικήσω τα αυτονόητα. Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι και όχι οι αντιπρόσωποι ένα πρέπει να γνωρίζουν…. ΟΤΙ οι πολίτες αποφασίζουν και αυτοί εκτελούν. Για τις ευχές και τα σχόλια που θα κάνετε εκ των προτέρων σας ευχαριστώ. ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΓΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.